توضیح کارایی و ویژگی های چراغ اتاق عمل

توضیح کارایی و ویژگی های چراغ اتاق عمل

فروشگاه به توان تجهیز احیاء نمایندگی اصلی فروش انواع چراغ اتاق عمل با کیفیت

چراغ اتاق عمل یکی از ابزار های ضرورری برای اتاق عمل است که برای تولید نوری طراحی شده است که شباهت زیادی به نور طبیعی روز (نور خورشید) بدون تولید گرما و با عمق نفوذ قابل توجهی دارد. این به جراح اجازه می‌دهد تا از وجود نور بی‌اطلاع بماند و پس از تنظیم اولیه نور، به طور کامل روی بیمار و روش جراحی تمرکز کند. این مفهوم اولین بار در اواخر قرن نوزدهم زمانی که توماس ادیسون روشنایی یک روز آفتابی را برای یک عمل جراحی با استفاده از 15 شمع و چندین آینه شبیه سازی کرد، محقق شد. امروزه پیشرفت‌ها در فناوری فیلترهای نوری، لامپ‌های طیف اصلاح‌شده و بازتابنده‌های دقیق مهندسی شده، دستیابی به شرایط نوری ایده‌آل را برای روش‌های مختلف جراحی ممکن کرده‌اند.

ویژگی های کلیدی چراغ اتاق عمل

ویژگی های اولیه چراغ اتاق عمل را می توان به شرح زیر بیان کرد:

- ارائه روشنایی کافی متناسب با هر روش جراحی خاص. هر نوع جراحی به شدت و سطح روشنایی خاصی نیاز دارد. این پارامترها با دو معیار اندازه‌گیری می‌شوند: شدت نور (اندازه‌گیری شده در لوکس) و قطر میدان روشن (اندازه‌گیری شده بر حسب سانتی‌متر)، که بر اساس استانداردهای مختلف برای شرایط خاص تعیین می‌شوند.

نور خورشید ترکیبی از تمام نورهای طیف مرئی همراه با طیف گسترده ای از طیف های نامرئی (مادون قرمز و ماوراء بنفش) است که به صورت یک نور زرد مایل به سفید کم رنگ ظاهر می شود. گنجاندن طیفی مشابه با نور طبیعی خورشید در چراغ های جراحی، فشار چشم را به حداقل می رساند و خطاهای تشخیص رنگ را کاهش می دهد.

تولید نور خنک از طریق استفاده از فیلترهای نوری مناسب در روش های جراحی، به ویژه در طول عملیات طولانی، ضروری است. به حداقل رساندن گرما در اطراف سر و گردن جراح و همچنین در ناحیه جراحی بسیار مهم است. حداکثر افزایش دمای مجاز در این مناطق بر اساس استانداردهای خاصی تعیین می شود..

به طور کلی، ساختار نوری یک چراغ اتاق عمل شامل یک لامپ هالوژن (که طیف گسترده ای از نور مرئی و مادون قرمز تولید می کند)، یک بازتابنده (طراحی شده برای هدایت نور و فیلتر کردن طول موج های ناخواسته) و یک فیلتر مادون قرمز (موقعیت در محل مسیر نور منعکس شده از بازتابنده)

توانایی نور برای نفوذ به ناحیه جراحی به دو دلیل اصلی در چراغ های اتاق عمل ضروری است:

1. روشنایی میدان جراحی که ممکن است عمق قابل توجهی داشته باشد ضروری است.
2. اجتناب از نیاز به جابجایی یا تنظیم مجدد نور هنگام تغییر ارتفاع میز جراحی بسیار مهم است. برای دستیابی به وضوح دید در اعماق مختلف در ناحیه جراحی، باید به طور مداوم کانون نور را تنظیم کرد.

داشتن حداقل سایه چراغ اتاق عمل

برای به حداقل رساندن سایه در ناحیه جراحی، ضروری است که محل منبع نور در بالای جراح در نظر گرفته شود، زیرا شانه یا سر جراح ممکن است نور را مسدود کند. تکنیک‌های مختلفی در طراحی منابع نور و بازتابنده‌ها برای کاهش سایه‌ها استفاده می‌شود، از جمله:

الف) افزایش اندازه بازتابنده و طراحی آن به شکل بیضی برای همگرایی نور بازتاب شده. این رویکرد اساسی به طور موثر از ایجاد سایه های برجسته در زمینه جراحی جلوگیری می کند. چنین نورپردازی معمولاً به عنوان تک نوری یا تک کانونی شناخته می شود.

استفاده از منابع نوری متعددی که در زوایای مناسب قرار گرفته اند به طوری که نقاط کانونی آنها در ناحیه جراحی قرار گیرند، روش موثر دیگری است. اگرچه این رویکرد به دلیل نیاز به بازتابنده‌ها و لامپ‌های اضافی هزینه‌های تولید بالاتری را به همراه دارد، اما به طور قابل‌توجهی حذف سایه را افزایش می‌دهد. ماهیت چند نقطه ای این سیستم روشنایی نه تنها از ایجاد سایه در میدان جراحی جلوگیری می کند بلکه یکنواختی نور را نیز تضمین می کند. این نوع نورها به طور کلی به عنوان چند ستاره یا چند کانونی طبقه بندی می شوند.